Obecnie to ruina. Znajduje się przy schodach prowadzących do Starego Dworu nieopodal ulicy Bydgoskiej. Historia tego budynku jest niezwykle interesująca.
Jak podaje "Atlas historyczny miast polskich" budynek powstał około 1890 roku. Natomiast Józef Szulc w jednym z artykułów opublikowanych w "Tematach Koronowskich" pisze, że pierwotnie znajdował się tam tartak i młyn. Po likwidacji zakonu cystersów część zabudowań została rozebrana. Pod koniec XIX wieku ówczesne władze podjęły decyzje o utworzeniu tam koszarów. Po likwidacji garnizonu w 1905 r. miasto przebudowało obiekt na "dom dla ubogich". Konieczny był remont budynku i adaptacja do nowych celów. Prace wykonała firma Bastian & Schneider z Koronowa. Mieściło się w nim 15 pokoi i 2 kuchnie. Urządzono także 2 chlewy. Pierwszym, opiekunem zakładu został mistrz krawiecki Emil Kinne. Prowadził on przytułek do 1918 r. Po nim obowiązki przejął żandarm Seidel. Początkowo mieszkały tu 4 osoby, ale w 1918 r. liczba ta wzrosła do 15. Po wojnie mieściły się tam mieszkania należące do gminy. W późniejszym czasie mieszkańcy musieli opuścić budynek, ponieważ na ścianę osunęła się ziemia. Obecnie to ruina.
Źródła
Marek Romaniuk "Koronowo w latach 1772-1920" [w:] Dzieje Koronowa. Koronowo 2009
Atlas Historycznych Miast Polski, Tom II Kujawy, Zeszyt 2 Koronowo; oprac. Emanuel Okoń, Roman Czaja
Archiwalne wydania Tematów Koronowskich
0
0
0
0
0
0
7 0
A co mieściło się tam w okresie "Wolnej Polski" tj. II RP w latach 1921 do 1939. Jakaś ta historia jest wybiórcza. Pomija najbardziej istotne dla historii Polski okresy. 01:24, 04.07.2019