26 października 1939 roku niemieccy oprawcy dokonali ohydnego mordu na 12 czołowych obywatelach miasta. Egzekucja przeprowadzona została w Srebrnicy. Tradycyjnie już o tamtych wydarzeniach pamiętali koronowscy harcerze.

Dzień przed rocznicą - z racji rozpoczynającego się VI Rajdu Lotników Koronowskich - na Placu Zwycięstwa zgromadzili się harcerze z druhem Włodzimierzem Domkiem na czele. Tam odśpiewany został hymn Polski. Następnie pochód z biało-czerwoną flagą ruszył w kierunku Srebrnicy. Tymi samymi ulicami, którymi w 1939 roku wywożeni byli na miejsce egzekucji mieszkańcy Koronowa. Już na miejscu przybliżona została historia tych strasznych wydarzeń. Nie obyło się bez symbolicznych zniczy i wiązanek kwiatów. Hołd oddali harcerze, przedstawiciele Urzędu Miejskiego, Nadleśnictwa Różanna oraz Towarzystwa Miłośników Ziemi Koronowskiej. Podniosłym momentem było odczytanie protokołu z 1945 roku przez rodzinę zamordowanego Stanisława Chyły.

W Srebrnicy zamordowani zostali:

Maksymilian Talaśka -  urodził się w Żmijewie w pow. Brodnickim. Brał udział w I wojnie światowej, następnie kilka lat pracował w Wydziale Powiatowym w Brodnicy na stanowisku sekretarza. Urząd burmistrza Koronowa objął 25 września 1936 roku i pełnił go do momentu wybuchu wojny.

Stanisław Chyła - koronowski mistrz krawiecki

Wiktor Golnik - koronowski kupiec

Jan Hoppe - koronowski fotograf

Piotr Ipczyński - mistrz piekarski

Bernard Kaczorek - koronowski fryzjer, aktywny działacz społeczny w dwudziestoleciu między wojennym, długoletni naczelnik miejscowej OSP oraz współzałożyciel koronowskiego gniazda Sokoła.

Stefan Kortz - pierwszy prezes Koronowskiego Klubu Kajakowców, powołanego w grudniu 1930 roku. Była to druga po koronowskim Sokole najstarsza organizacja sportowa w mieście. Prowadził Drogerię Centralną przy Rynku 13.

Józef Krysiński  - koronowski kupiec, prowadził skład towarów kolonialnych i restaurację

Władysław Małkowski - koronowski mistrz piekarski i cukiernik. Prowadził swoja piekarnię na rynku, wchodził w skład cechu piekarskiego

Jan Pestka - mistrz piekarski

Józef Przybyła - prokurent

Czesław Wyrzgowski - pomocnik fryzjerski.

12 czerwca 1945 roku na wezwanie Zarządu Miejskiego przed pełnomocnikiem Komitetu Ofiar Terroru Niemieckiego wstawił się były stróż z pobliskiej firmy, który był świadkiem wydarzeń z 1944 roku. Zeznawał on:

- Dnia 2 lipca 1944 roku - było to ze soboty na niedzielę - jak zwykle pełniłem służbę we żwirowni. Po północy około godziny 2-giej zauważyłem przejeżdżającą limuzynę krytą malowaną wojennym kolorze jasno-szarą, drugą limuzynę okrytą i jedną ciężarówkę nakrytą planem. Samochody udały się w kierunku Różanny i stanęły na narożniku lasku, tuż za majątkiem miejskim, gdzie rzekomo mieli znajdować się szczątki pomordowanych obywateli koronowskich.

Samochody nie pojawiły się tam przypadkowo. Na miejsce zbrodni ponownie przybyli Niemcy, którzy w celu zatarcia śladów morderstwa wykopali zwłoki, przewieźli do lasu w Dębowej Górze i spalili.